Φωτογραφία: από ανοικτές πηγές
Τα δρομολόγια μέσω της Γροιλανδίας ή της Αρκτικής είναι συνηθισμένα για τις πτήσεις μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αμερικής, αλλά σχεδόν ποτέ δεν πετούν πάνω από την Ανταρκτική
Πηγή:
Τα αεροσκάφη δεν πετούν σε ευθείες γραμμές που βλέπουμε σε επίπεδους χάρτες. Ακολουθούν “ορθοδρόμια” – τις συντομότερες διαδρομές στην επιφάνεια μιας σφαίρας. Αυτό κάνει τη διαδρομή να εμφανίζεται στο χάρτη ως τόξο που καμπυλώνεται προς τους πόλους.
Στο βόρειο ημισφαίριο, πολλές βασικές πόλεις (π.χ. η Νέα Υόρκη και το Χονγκ Κονγκ, το Λονδίνο και το Τόκιο) βρίσκονται έτσι ώστε η συντομότερη διαδρομή μεταξύ τους να περνάει φυσικά μέσα από υψηλά γεωγραφικά πλάτη – την Αρκτική. Αυτό μειώνει την απόσταση κατά εκατοντάδες χιλιόμετρα, εξοικονομώντας καύσιμα και χρόνο. Στο νότιο ημισφαίριο, η γεωγραφία είναι διαφορετική, λέει η Simple Flying.
Πόλεις όπως το Σίδνεϊ, το Γιοχάνεσμπουργκ ή το Σαντιάγο βρίσκονται έτσι ώστε ακόμη και η συντομότερη διαδρομή μεταξύ τους να είναι συνήθως πάνω από τον ωκεανό και όχι μέσω μιας παγωμένης ηπείρου. Η πτήση μέσω της Ανταρκτικής τις περισσότερες φορές απλώς δεν έχει νόημα από άποψη πλοήγησης.
Παγκόσμια ζήτηση
Η Αρκτική έχει γίνει αεροπορικός κόμβος επειδή γύρω της συγκεντρώνονται τα κύρια οικονομικά κέντρα του κόσμου: η Βόρεια Αμερική, η Ευρώπη και η Ασία. Ο εναέριος χώρος εδώ είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους.
Η Ανταρκτική δεν έχει μόνιμο πληθυσμό, δεν έχει πόλεις και δεν έχει ζήτηση για πτήσεις. Πολύ λίγα ζεύγη πόλεων στο νότιο ημισφαίριο θα επωφελούνταν από μια απευθείας διαδρομή μέσω του πόλου. Χωρίς οικονομική βάση, οι αεροπορικές εταιρείες δεν είναι διατεθειμένες να αναλάβουν τους κινδύνους και το κόστος των πτήσεων στην περιοχή αυτή.
Κανόνες ασφαλείας ETOPS και απουσία αερολιμένων
Η σύγχρονη αεροπορία διέπεται από αυστηρά πρότυπα ETOPS (Extended-range Twin-engine Operational Performance Standards). Καθορίζουν πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει ένα αεροσκάφος από το πλησιέστερο αεροδρόμιο που είναι κατάλληλο για προσγείωση έκτακτης ανάγκης (συνήθως 3 έως 5,5 ώρες πτήσης).
Υπάρχουν αρκετά εφεδρικά αεροδρόμια στην Αρκτική σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αλάσκα (ΗΠΑ), Iqaluit (Καναδάς), Keflavik (Ισλανδία), Svalbard (Νορβηγία) – όλα τους είναι πιστοποιημένα και έτοιμα να υποδεχθούν ένα αεροσκάφος.
Δεν υπάρχουν πιστοποιημένα πολιτικά αεροδρόμια στην Ανταρκτική. Οι υπάρχοντες αεροδιάδρομοι είναι παγωμένα αεροδρόμια για επιστημονικούς σταθμούς, που εξαρτώνται από τον καιρό και την εποχή. Σε περίπτωση βλάβης του κινητήρα ή αποσυμπίεσης, οι πιλότοι απλά δεν έχουν πού να προσγειώσουν το αεροσκάφος.
Ακραίο κλίμα
Η Ανταρκτική είναι σημαντικά πιο σκληρή από την Αρκτική. Είναι η ψυχρότερη και πιο ανεμοδαρμένη ήπειρος της Γης. Θερμοκρασίες κάτω των -60°C μπορούν να προκαλέσουν το πάγωμα των καυσίμων, ενώ η έλλειψη μετεωρολογικών σταθμών καθιστά την πρόγνωση του καιρού εξαιρετικά αναξιόπιστη.
Επιπλέον, η πολική νύχτα στο Νότιο Πόλο περιπλέκει πιθανές επιχειρήσεις διάσωσης. Στην Αρκτική, οι συνθήκες είναι ηπιότερες λόγω της επιρροής των ωκεανών και η μετεωρολογική κάλυψη της περιοχής έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες.
Εξαιρέσεις από τους κανόνες
Αν και οι τακτικές πτήσεις δεν διασχίζουν την Ανταρκτική, ορισμένα δρομολόγια (π.χ. της Qantas από το Σίδνεϊ στο Σαντιάγο) ταξιδεύουν αρκετά νότια ώστε οι επιβάτες να βλέπουν την άκρη της παγωμένης ηπείρου. Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι πτήσεις μένουν μακριά από το βαθύ πίσω μέρος της Ανταρκτικής.
Η συντριβή της πτήσης 901 της Air New Zealand το 1979 αποτελεί μια θλιβερή υπενθύμιση των κινδύνων. Το περιηγητικό αεροσκάφος σε μια περιηγητική πτήση πάνω από την Ανταρκτική συνετρίβη στο όρος Έρεβος λόγω λάθους πλοήγησης και συνθηκών λευκής σκιάς. Και οι 257 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η τραγωδία αυτή έβαλε τέλος στις μαζικές τουριστικές πτήσεις πάνω από την ήπειρο.
Ο ιστότοπος δεν είναι ασφαλής! Όλα τα δεδομένα σας βρίσκονται σε κίνδυνο: κωδικοί πρόσβασης, ιστορικό προγράμματος περιήγησης, προσωπικές φωτογραφίες, τραπεζικές κάρτες και άλλα προσωπικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν από επιτιθέμενους.
