Φωτογραφία: από ανοικτές πηγές
Τι να κάνετε με σάπια μήλα ή αχλάδια, αν μπορούν να προστεθούν στο κομπόστ
Πηγή:
Το πρόβλημα της αφθονίας πεσμένων και σάπιων φρούτων, ιδίως μήλων και αχλαδιών, απασχολεί κάθε χρόνο τους κηπουρούς, ιδίως όταν η συγκομιδή φαίνεται άφθονη.
Πολλοί κηπουροί όμως γνωρίζουν το πρόβλημα όταν τα φρούτα πέφτουν από τα δέντρα και σαπίζουν, κατεστραμμένα από σκοροβούτια. Μια από τις πιο συνηθισμένες ασθένειες είναι η περίφημη μονίλια. Ακόμα και μια μικρή βλάβη στο φλοιό του καρπού υποδηλώνει συχνά βαθιά ζημιά από τον μύκητα μονίλιο. Πρόκειται για μια συχνή και επικίνδυνη ασθένεια που προκαλείται από παθογόνους μύκητες οι οποίοι δραστηριοποιούνται ήδη από την άνοιξη κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, αλλά αποκαλύπτονται το φθινόπωρο με τη μορφή καφέ, μαλακών κηλίδων σήψης στους καρπούς.
Τέτοιοι άρρωστοι καρποί είναι ακατάλληλοι για κατανάλωση και δεν πρέπει να αφήνονται κάτω από τα δέντρα, καθώς η σήψη διεισδύει γρήγορα και κάθε ζημιά γίνεται άμεση πηγή μόλυνσης για ολόκληρο τον οπωρώνα. Τα σπόρια του μύκητα Moniliosis μεταδίδονται πολύ εύκολα από το περιβάλλον: μεταφέρονται με τον άνεμο, τα παράσιτα και τα πτηνά, γεγονός που οδηγεί σε μόλυνση των υγιών οπωροφόρων δέντρων, των θάμνων και των γειτονικών οικοπέδων.
Τι να κάνετε με σάπια μήλα και αχλάδια
Το πιο σημαντικό και συχνά παραμελημένο βήμα είναι η σωστή απόρριψη των σάπιων φρούτων. Η εγκατάλειψή τους κάτω από τα δέντρα ή στη δενδροστοιχία αποτελεί άμεση απειλή, καθώς τα παθογόνα διεισδύουν στο έδαφος και παραμένουν εκεί μέχρι την επόμενη περίοδο. Αντί να πηγαίνετε τα σάπια μήλα και αχλάδια στη χωματερή, μπορούν να μετατραπούν σε πολύτιμο οργανικό λίπασμα.
- Η πρώτη μέθοδος είναι το θάψιμο σε παρτέρια. Τα φρούτα θάβονται σε παρτέρια λαχανικών σε σημαντικό βάθος, το οποίο πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 εκατοστά. Η μέθοδος αυτή θεωρείται ασφαλής, δεδομένου ότι η μονίλια δεν προσβάλλει τις κηπευτικές καλλιέργειες και ο μύκητας δεν θα μπορέσει να επιστρέψει στα οπωροφόρα δέντρα. Για να επιταχυνθεί η αποσύνθεση και να εξασφαλιστεί η καταστροφή των σπορίων, συνιστάται ο ψεκασμός των καρπών με τριχόνδρημα, τέφρα ή σβησμένο ασβέστη και, στη συνέχεια, η στεγανή κάλυψη με στρώμα χώματος. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση των μυκήτων, είναι δυνατόν να ψεκαστούν τα μήλα με ουρία πριν από την ταφή τους.
- Η δεύτερη μέθοδος είναι η κομποστοποίηση. Τα σάπια φρούτα προστίθενται σε ένα σωρό κομποστοποίησης, όπου εναλλάσσονται με στρώματα χόρτου, χόρτο, πριονίδι και χώμα. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ο απαραίτητος αερισμός και επιταχύνεται η διαδικασία αποσύνθεσης.
Για μέγιστη αποτελεσματικότητα και εμπλουτισμό του τελικού κομπόστ με χρήσιμους μικροοργανισμούς, συνιστάται η διαβροχή του κομπόστ με σκευάσματα ΕΜ (π.χ. Baikal) ή διάλυμα τριχόδερματος. Εάν οργανωθεί σωστά, ακόμη και τα σάπια φρούτα μπορούν να ζυμωθούν και να μετατραπούν σε λίπασμα υψηλής ποιότητας. Η κομποστοποίηση θα πρέπει να διαρκεί αρκετά χρόνια για να εξοντωθούν οι παθογόνοι μικροοργανισμοί.
Τέτοιες μέθοδοι επιτρέπουν στους κηπουρούς όχι μόνο να διατηρήσουν τις καλλιέργειές τους, αλλά και να μετατρέψουν μια πιθανή απειλή, όπως τα σάπια φρούτα που παραμένουν στον κήπο, σε πολύτιμο πόρο.
Αιτίες της μονίλιασης και προληπτικά μέτρα
Υπάρχουν διάφοροι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη μαζική ζημιά των καρπών από τη μονίλια. αυτοί περιλαμβάνουν τη γενετική ευαισθησία των μεμονωμένων ποικιλιών, τα υψηλά ποσοστά μόλυνσης σε μια συγκεκριμένη περιοχή και τις ζημιές στην ακεραιότητα των καρπών από παράσιτα και πτηνά. Οποιαδήποτε ζημιά προκαλείται από σκώρους, σφήκες ή άλλα έντομα χρησιμεύει ως ιδανική “πύλη” για την είσοδο της μυκητιακής μόλυνσης.
Για να μειωθεί ο κίνδυνος μόλυνσης, συνιστάται στους κηπουρούς να επιλέγουν ανθεκτικές στη σήψη ποικιλίες κατά τη φύτευση ενός νέου οπωρώνα.
Το βασικό μέτρο είναι η ετήσια και τακτική απομάκρυνση των προσβεβλημένων καρπών. Το απλό τίναγμα των κλαδιών είναι αρκετό για να πέσουν οι σάπιοι καρποί, και στη συνέχεια θα πρέπει να συλλέγονται από το έδαφος για απόρριψη. Αυτό το απλό μέτρο μειώνει σταδιακά τη συγκέντρωση παθογόνων μικροοργανισμών στο περιβάλλον του κήπου.
Η αποτελεσματική καταπολέμηση των παρασίτων αποτελεί επίσης μέρος της πρόληψης. Για τον έλεγχο των εντόμων που μεταφέρουν ασθένειες χρησιμοποιούνται ζώνες παγίδων, παγίδες σε γλυκά διαλύματα από κομπόστα, μέλι ή μπύρα και η χρήση βιολογικών παρασκευασμάτων.
Ιδιαίτερη απειλή αποτελούν οι μύγες της Δροσόφιλας και οι κοινές μύγες, οι οποίες μεταφέρουν σπόρια από σάπια φρούτα σε υγιή φρούτα. Για την καταπολέμησή τους, οι παγίδες είναι αποτελεσματικές, καθώς και η κατεργασία των κόλων με βιοπαρασκευάσματα με βάση τους μύκητες Boveria και Metarhizium. Αυτοί οι μύκητες όχι μόνο σκοτώνουν τα έντομα, αλλά καταστέλλουν και την ίδια τη μονίλιαση, δημιουργώντας ένα φυσικό προστατευτικό φράγμα.
Ως εναλλακτική λύση στα χημικά μυκητοκτόνα, τα οποία απαιτούν μεγάλη αναμονή πριν από τη συγκομιδή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν βιολογικοί παράγοντες: ο βάκιλος του σανού ή το τριχόντερμα. Αυτοί οι χρήσιμοι μύκητες μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν στο σπίτι και να ψεκαστούν με ασφάλεια στα φρούτα και το έδαφος, βοηθώντας στην καταστολή όχι μόνο της μονίλιας αλλά και της πασχαλιάς.
Ο ιστότοπος δεν είναι ασφαλής! Όλα τα δεδομένα σας βρίσκονται σε κίνδυνο: κωδικοί πρόσβασης, ιστορικό προγράμματος περιήγησης, προσωπικές φωτογραφίες, τραπεζικές κάρτες και άλλα προσωπικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν από επιτιθέμενους.
