Φωτογραφία: από ανοικτές πηγές
Η απόσταση μεταξύ των εταίρων μπορεί να αυξηθεί αργά και αθόρυβα
Συναισθηματικά, πολλές σχέσεις τελειώνουν πολύ πριν αυτό συμβεί επίσημα. Επειδή η διαδικασία είναι σταδιακή, δεν αισθάνεται καν σαν χωρισμός στην αρχή. Είναι εκείνη η στιγμή που ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι αρχίζουν να απομακρύνονται, αποφεύγοντας να παραδεχτούν στον εαυτό τους τα δικά τους συναισθήματα ή την πραγματικότητα. Ο Αμερικανός ψυχολόγος Mark Travers, σε άρθρο του στο Forbes, εντόπισε δύο σημάδια αυτού του “μαλακού χωρισμού”.
Στο δημοσίευμα, ο συγγραφέας αναφέρεται σε μια ανάλυση που δημοσιεύτηκε φέτος στο Journal of Personality and Social Psychology. Σημειώνεται ότι οι ερευνητές παρατήρησαν χιλιάδες ζευγάρια, μελετώντας το επίπεδο ικανοποίησης από τη σχέση, ειδικά κατά την επώδυνη περίοδο που προηγείται του χωρισμού. Ως αποτέλεσμα, εντόπισαν δύο φάσεις από τις οποίες περνούν οι περισσότερες σχέσεις πριν από τον χωρισμό:
- Προτελευταία φάση. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, η ικανοποίηση από τη σχέση μειώνεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα. Οι σύντροφοι εξακολουθούν να προσπαθούν να τα βρουν, εξηγώντας τη συναισθηματική απόσταση με μια “δύσκολη περίοδο”.
- Τελική φάση. Η πτώση γίνεται απότομη. Η συναισθηματική σύνδεση και η οικειότητα μειώνονται δραματικά – αυτό αρχίζει συνήθως έξι μήνες ή δύο χρόνια πριν από τον πραγματικό χωρισμό.
Σύμφωνα με τον ψυχολόγο, αυτός ο “μαλακός χωρισμός” γίνεται η απαρατήρητη αρχή του τέλους για πολλές σχέσεις. Και εδώ είναι δύο σημάδια που δείχνουν ότι ένα ζευγάρι μπορεί να βρίσκεται ήδη σε αυτή την κατάσταση:
- Αποφεύγετε τη δυσφορία περισσότερο από το να αναζητάτε τη σύνδεση. Η απόσταση μεταξύ των συντρόφων αυξάνεται αργά και αθόρυβα. Εξωτερικά, τα πράγματα μπορεί να φαίνονται φυσιολογικά: εξακολουθείτε να ζείτε ένα οικείο σενάριο. Αλλά αν κοιτάξετε βαθύτερα, μπορείτε να δείτε ότι η σύνδεση έχει μετατραπεί από συνειδητή σε μηχανική.
- Αισθάνεστε πιο μόνοι με τον σύντροφό σας παρά χωρίς αυτόν. Η μοναξιά στις σχέσεις είναι το αποτέλεσμα της συναισθηματικής αποξένωσης. Με την πάροδο του χρόνου, είναι αυτό που διαλύει το δεσμό, ακόμη και αν είστε σωματικά μαζί. Στο πλαίσιο ενός “ήπιου χωρισμού”, αυτή η μοναξιά μπορεί να είναι ελάχιστα αισθητή. Οι σύντροφοι φαίνονται να είναι μαζί, αλλά η συναισθηματική οικειότητα σταδιακά διαστρωματώνεται. Ο ένας νιώθει πρώτος την απόσταση και απομακρύνεται, ο άλλος αντανακλά ασυνείδητα αυτή τη συμπεριφορά.
Όπως δήλωσε ο Travers, οι “ήπιοι χωρισμοί” συχνά δεν ξεκινούν με την απώλεια της αγάπης, αλλά με τη λήθη – όταν οι σύντροφοι σταματούν να επιλέγουν ο ένας τον άλλον κάθε μέρα. Τα καλά νέα όμως είναι ότι η ικανοποίηση μπορεί να αποκατασταθεί εξίσου σταδιακά όπως είχε ξεθωριάσει κάποτε, αν και οι δύο έχουν τη διάθεση να δουλέψουν γι’ αυτό, πρόσθεσε ο ψυχολόγος.
